Everything I Loved During My Time Off.

daily magic

Aug 1

Everything I Loved During My Time Off

Juli zit erop, en augustus luidt ook meteen het einde van mijn verlof in. Dat het bewogen dagen, in een al even bewogen maand, waren is een understatement, dus blik ik voor de eerste keer sinds lang maar al te graag nog eens terug op de leuke dingen in dat rijtje. Kwestie van met een schone én gelukkige lei aan die nieuwe maand te beginnen!

Dublin, baby!

Van de talrijke pubs tot ons dagtripje richting de bergen en Kilkenny; die 5 dagen in en rond Dublin? I’d do it again in a heartbeat. Al zou ik dan misschien wat meer water of colaatjes drinken in plaats van steevast voor Guinness te kiezen. Haha, who am I kidding? Die smaakt nergens zo goed als zó dicht bij de bron, en dan moet een mens ervan profiteren, toch? Laat dat dan meteen ook mijn eerste tip zijn, want Guinness van de tap smaakt écht dui-zend keer beter dan uit een flesje. Oh, en vergeet ook de obligatoire schuimsnor-selfie niet als je’r je ooit zelf aan waagt, hè. Geen schuimsnor, geen goed sipje! ;-)

Nog een paar tips, dan? Here goes:

laat het very tourist-y Temple Bar af en toe eens links liggen en ontdek amper een paar straatjes verder de iets authentiekere pubs. Zéker wanneer je tijdens een schoolvakantie reist. Come to think of it: avoid weekends als je net als ik ook koude rillingen krijgt wanneer je een vrijgezellengroep nog maar het vliegtuig (dat ons gelukkig net ging terugvliegen) ziet uitkomen.
wissel - indien je er even verblijft, natuurlijk - het drukke stadsgebeuren af met een dagtrip richting de natuur/een gezelliger stadje. Of je dat nu zelf organiseert OF kiest voor één van de vele tours met gids, het kan alleen maar deugd doen! Hoe vroeger je vertrekt, hoe beter, trouwens. Want ook de Ierse natuur trekt - helemaal terecht - heel wat toeristen aan.
daarnaast bewijst de Guinness Storehouse écht wel dat niet alle toeristische cliché’s een val zijn waar je beter niet intrapt. Must-do, dus! Voor de schattige baby-Guinness (en het in je ticket included volwassen exemplaar dat je nadien mag binnenwerken terwijl je over de Dublin skyline heenkijkt) alleen al. 👌

De No Pressure To Do List.

Twee weken écht vakantie en niets doen? Ik moet jullie vast niet wijsmaken dat dat vrijwel onmogelijk is voor de meeste mensen. In my case? Mijn appartement, de mailbox der zelfstandigen, de katten, etc… Ze kuisen zichzelf niet op. Toch vind ik zo’n (korte) to do list tijdens mijn vakantie om één of andere reden best wel tof. Alles mag, niets moet… En nadien trotser zijn omdat je productief bent geweest tijdens je verlof, op welk gebied dan ook? I loved it.

Nog mensen die dan blijkbaar meer doen of gedaan krijgen dan wanneer het net wél moet? Oh, well. 😅

Quality Time.

Met vrienden, met de katten, op een ander, gewoon op mijn eentje thuis… Doen waar je zin in hebt, zonder rekening te moeten houden met die wekker de dag nadien (niet dat ik dikwijls na 8 uur uit mijn bed ben gekomen, maar soit), of met een taakje dat je nu gewoon ook op een andere dag kan doen. Ah, freedom. En tíjd! Dat gevoel had ik trouwens het meeste op zaterdag. Hoeveel (of hoe weinig, if ya know what I mean) kan je dan doen als je die vrij hebt, zeg?! Ongelooflijk, haha! Het verdict na die quality time: twee verslonden boeken, een slightly donkerder kleurtje en gezonde blos door die boeken te verslinden op mijn mini-terras, één puzzel die bijna af is, en last but not least: een reminder dat ik best wel een zalig groepje supportive friends heb, waar ik bovendien dingen bij kwijt kan waar ik nogal moeilijk over kan/wil praten. Light as a feather, mijn hart momenteel, maar een pak sterker. Dat ook. ❤️

Pairi Daiza.

You all know by now dat er maar één zoo mijn hart heeft. Lees: waar ik met weinig schuldgevoel verliefd naar beestjes kan staren omdat ik de (overwegende, er zal altíjd een klein, beschuldigend stemmetje in mijn hoofd zitten) indruk heb dat zíj - en niet het entertainment van de mens - er centraal staan. Hoewel. Entertainment hadden we genoeg, want het perfecte weer zorgde duidelijk niet enkel bij ons voor een opgewekt humeur. Veel meer dan “check mijn instagramfilmpjes van de Pairi Daiza beren!” kan ik daar niet over zeggen. Geweldige, indrukwekkende, doch zeer grappige exemplaren, daar, waar Baloo ongetwijfeld nog wat van kan leren (pun intended). Voor de rest zou ik nog willen melden dat ik deze keer maar een halfuurtje bij de wasberen heb gestaan. Veel te kort. Veel. Te. Kort.

Mijn zus.

Ik dacht haar hier gewoon even kort op het einde te vermelden, maar weet je wat? Ze verdient een paragraaf. We hadden samen verlof en hebben daardoor heel wat dagen (Dublin & Paira Daiza inclusief) samen gespendeerd. Expres, yup. Let me elaborate: ik neem stiekem niet zo graag verlof tijdens een schoolvakantie because of euh… obvious reasons, maar omdat ik deze keer wél graag compagnie had hebben we dit voor één keer op elkaar afgestemd, en weet je wat? Beste beslissing ooit. Ze heeft me zien en doen lachen (wandelende boomstammen, it’s a thing), maar ook zien huilen, al was dat maar kort. Zó goed is ze in haar job. Een effin’ rots begot. En een schoon mens, vanbinnen én vanbuiten. (Zie ik daar al een traantje, Erin? Ja? Goed. Want je weet dat ik ook niet de cheesy-in-real-life-kind ben, dus ik ga hier afronden. Love you, hihi!)

Zo, dan kruip ik nu mijn bed in om morgen weer vroeg uit de veren te kunnen for work! En eerlijk? Ik kijk ernaar uit. Want stiekem heb ik mijn collega’s én klanten enorm gemist. 🤷🏻‍♀️