A little reading update #2.

A little reading update #2.

De boeken waar ik me momenteel in verlies én een korte review van de parel die ik net uitheb, hieronder!

laatst gelezen.

Ik kreeg het boek ‘Kinderen krijgen is optioneel’ van Marloes De Vries voor Kerst - na er tot vervelens toe hints over te droppen, sorry, lieve zus - en nog eens bedankt! -, en las het onlangs met een béétje pijn in het hart uit. Zo de laatste pagina van het boek omslaan voelde immers aan alsof ik een gezellige babbelavond met een goede vriendin moest afsluiten terwijl ik ‘t liefste van al nog iets langer zou willen blijven plakken. Marloes (trouwens al een tijdje één van mijn favoriete illustrators) spit het onderwerp tot in de puntjes uit, biedt weerwoord aan zowat alle cliché-vragen waar vrouwen zonder kinderwens nog steeds mee te maken krijgen, onderzoekt waar die diepgewortelde neiging om diezelfde vragen te stellen vandaan komt (de stóóm die bij deze hoofdstukjes uit mijn oren kwam) en doet dat allemaal op een luchtige manier, in klare taal, zonder ook maar een greintje de ‘wij-zij’-toer op te gaan. Uiteraard horen daar ook heel wat originele illustraties bij die me as always luidop deden lachen door hun herkenbaarheid of nagel-op-de-kop gehalte, en verzamelde Marloes ook quotes en input van een resem gelijkgezinde vrouwen - bekende en onbekende - van alle leeftijden. Ik heb enorm genoten van dit pareltje, en stak er zóveel vanop dat ik er hier een hele blogpost over zou kunnen schrijven. In plaats daarvan kan ik jullie niet genoeg aanraden om het boek gewoon zelf te lezen. Of jullie nu ook geen kinderen willen, óf net wel (al moeder zijn). Naast het feit dat vrouwen als ik er zich minder alleen door gaan voelen en het ons een hart onder de riem steekt, ben ik er immers rotsvast van overtuigd dat het ook vriendschappen kan redden, haha!

*shout-out naar de mensen die me ook in real life het gevoel geven dat geen kinderen willen allemaal OK en niét raar is, en mijn getier hierover aanhoren áls ik er de moed voor heb. You know who you are & I love you. Maal duusd.

inbetweener.

Sluit misschien wel mooi aan bij het vorige boek, deze verzameling essays van Mona Chollet, over de ‘heks’ als symbool voor feminisme en de onafhankelijke vrouw. Het is mijn salontafelboek, aka het boek waar ik steevast naar grijp telkens ik even een korte pauze neem doorheen een drukke dag. Doorgaans kies ik hier voor boeken waarmee ik even tot rust kan komen, maar in dit geval is de leeservaring eerder - euh - heel leerrijk. En dat is héééééél propertjes verwoord, geloof me. Must-read!

currently reading.

Toen ik eind vorig jaar het ideale cadeautje zocht voor mijn misdaadboeken-verslindende meter, kwam ik al snel bij deze populaire reeks van Richard Osman uit. Het leek me wel leuk om het eerste boek ook voor mezelf mee te bestellen, 1) omdat het onze vaste, wekelijkse lunchdates kan voorzien van wat extra babbelvoer, en 2) omdat het me logisch leek dat ik ein-de-lijk ook eens naar een boek greep in plaats van al die crime podcasts en documentaires te bingen, oeps… The jury is still out voor mijn meter (ze vond het wat traag op gang komen, haha!), maar ik heb alvast een paar keer luidop moeten lachen. Ik ga me wel héél erg moeten haasten om mijn meter bij te benen, maar ze beloofde alvast niets te verklappen, hihi.

Aaaand that’s it for now! Wie mijn leesavonturen wil volgen - en mijn extreem optimistische reading challenge in het oog wil houden - kan mij gaan volgen op Goodreads.

Wish me luck, haha!

q || welk boek ligt er momenteel op jullie nachtkastje?

Veel liefs,